บทที่ 58 เธอเป็นของฉัน

อะเดลีนยืนตัวแข็งทื่อ รับรู้ได้ถึงสายตาของเพื่อนร่วมงานที่จับจ้องมา—บ้างก็สงสัยใคร่รู้ บ้างก็ดูแคลน แต่ส่วนใหญ่แค่กำลังสนุกกับเรื่องดราม่าที่เกิดขึ้น

เป็นความจริงที่เธอมาสายเป็นครั้งที่สอง แต่เธอก็รู้ว่าการดูแลโรนัลด์ที่โรงพยาบาลคงใช้เป็นข้ออ้างที่สมเหตุสมผลกับฝ่ายบุคคลไม่ได้ การเอ่ยถึงเรื่องนี้มีแ...